زکات هنرم را می‌پردازم
تاریخ انتشار: ۲۹ تیر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۵۷۹۷۸۴
همشهری آنلاین_پریسا نوری: مثلاً اگر پزشک‌تان با خط بد نسخه را بنویسد ممکن است متصدی داروخانه داروی اشتباه بپیچد یا ناچار شوید برای اصلاح نسخه به مطب دکتر برگردید. اما فقط پزشکان نیستند که باید خوش خط باشند، مأموران پلیس راهورکه برگه‌های جریمه را می‌نویسند هم باید خط خوب و خوانایی داشته باشند تا نوع تخلف و در نتیجه رقم جریمه‌ها هنگام ورود به سیستم پلیس اشتباه محاسبه شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
از این‌رو «عاطفه حسینی» بانوی هنرمند هم‌محله‌ای هر هفته داوطلبانه به اداره پلیس راهور منطقه ۴ می‌رود تا به مأموران پلیس به‌طور رایگان خوشنویسی آموزش دهد. برای آشنایی با این هنرمند که همزمان استاد ۲ هنر نقاشی و خطاطی است و دستی در فعالیت‌های خیرخواهانه دارد، به آموزشگاهش در محله لویزان رفتیم.
آموزشگاه خطاطی و نقاشی بانو حسینی در یکی از خیابان‌های اصلی محله لویزان است و سکونت چند ساله او در این محله موجب شده به‌عنوان شهروندی مسئولیت‌پذیر برای حل مشکلات محله همواره به دنبال راهکار باشد. او سال گذشته در نامه‌ای با خط خوش پیشنهاداتی برای باز شدن گره ترافیک لویزان نوشت و به اداره راهور و شهرداری ناحیه ارسال کرد و همین نامه پای این هنرمند را به‌عنوان مربی خوشنویسی به اداره پلیس باز کرد. او در این‌باره می‌گوید: «نامه‌ای به اداره راهور و شهرداری نوشتم و در آن نامه پیشنهادهایی از جمله یکطرفه کردن خیابان و... برای کاهش بار ترافیک مطرح کردم.
پس از چند روز، کارشناسانی از راهور و شهرداری آمدند تا موضوع را در محله بررسی کنند. خط تحریری و نستعلیق که در نامه به کاربرده بودم مورد توجه‌شان قرار گرفته بود و وقتی فهمیدند خطاطی و خوشنویسی آموزش می‌دهم، درخواست کردند به کارکنان این اداره به‌ویژه مأمورانی که برگه‌های جریمه را می‌نویسند خوشنویسی یاد بدهم. ظاهراً بد خطی برخی از مأمورانی که برگه‌های جریمه را می‌نویسند دردسرهایی را برای اپراتوری که برگه‌ها را وارد سیستم پلیس می‌کند به وجود آورده بود. از این‌رو با روی باز این پیشنهاد را پذیرفتم و هفته‌ای یک روز یا گاهی دو روز برای آموزش خوشنویسی به پلیس راهور منطقه می‌روم.»
تدریس رایگان به علاقهمندانهنرمند هم‌محله‌ای که فارغ‌التحصیل رشته نقاشی دانشکده هنرهای زیباست و دوره‌های تخصصی خطاطی را هم در انجمن خوشنویسان و پیش استادان خوشنام گذرانده، معتقد است زکات هنر آموزش رایگان به علاقه‌مندان است، از این‌رو بیش از ۳۰ سال است که به هنرجویانی که بضاعت مالی کافی برای پرداخت شهریه را ندارند، رایگان درس می‌دهد. او درباره چرایی این کار می‌گوید: «در یک خانواده پرجمعیت با ۷ خواهر و یک برادر بزرگ شدم. در کودکی به نقاشی علاقه داشتم از پدرم خواستم مرا در کلاس نقاشی ثبت‌نام کند اما چون کارمند بود نمی‌توانست از عهده شهریه کلاس همه ما بر بیاید. بعدها که دیپلم گرفتم در دانشگاه رشته نقاشی را انتخاب کردم و بعد از فارغ‌التحصیلی تصمیم گرفتم با آموزش رایگان به هنرجویانی که مثل خودم علاقه به هنر دارند اما بضاعت مالی ندارند، زکات علم و هنرم را بدهم.»
«ندا» ۲۳ ساله و یکی از هنرجویانی است که با حداقل شهریه در کلاس‌های آموزشگاه شرکت می‌کند. او در این‌باره می‌گوید: «مدتی پیش با کلاس‌های خانم حسینی آشنا شدم یکی، ۲ جلسه آمدم اما به خاطر نداشتن شهریه خواستم انصراف بدهم. وقتی خانم حسینی متوجه شد اصرار کرد که کلاس را ادامه بدهم. او از من و خیلی از هنرجویانش شهریه کمی می‌گیرد، که عزت نفسمان حفظ شود.» ندا که دوره آموزشی‌اش تمام شده قصد دارد مدرس نقاشی شود و مثل استادش هوای شاگردان بی‌بضاعت را داشته باشند.»
هنرمند هم‌محله‌ای معتقد است هنر روح آدم رو جلا داده و در مقابل مصائب زندگی قوی و محکم می‌کند. او برخلاف خیلی‌ها که فکر می‌کنند نمی‌شود با نقاشی یا خطاطی امرار معاش کرد، با هنرش درآمد داشته و حتی در برهه‌ای که همسرش ورشکست شده، هزینه‌های زندگی مشترک را تأمین کرده است.
می‌گوید: «وقتی در کودکی و نوجوانی می‌خواستم به کلاس نقاشی بروم پدرم مخالف بود و می‌گفت «دختر جان پول را جایی خرج کن که بتوانی از آن درآمد داشته باشی، نقاشی برایت نان و آب نمی‌شود»، اما من با همه احترامی که برای پدرم قائل بودم این حرف را قبول نداشتم و در رشته نقاشی وارد دانشگاه شدم. بعد از مدتی خاطر انقلاب فرهنگی دانشگاه تعطیل شد و من ازدواج کرده و بچه‌دار شدم. بعد از باز شدن دانشگاه درسم را ادمه دادم و وقتی فارغ‌التحصیل شدم در یکی از اتاق‌های خانه تدریس خصوصی داشتم و مدتی که همسرم ورشکست شد همه هزینه‌ها بر دوش من افتاد. اما تدریس در خانه مشکلات خودش را داشت و مزاحم آسایش خانواده بود.
برای همین عزمم را جزم کردم که یک آموزشگاه برای خودم دست و پا کنم. با پولی که از تدریس جمع کرده بودم و گرفتن وام مسکن توانستم یک آموزشگاه کوچک بخرم.» حرف‌هایش که به اینجا می‌رسد می‌گوید: «می‌خواهم بگویم خانم‌ها خودشان را دست‌کم نگیرند و اگر به کاری علاقه دارند، بی‌توجه به مشکلات و محدودیت‌ها آن را با پشتکار ادامه بدهند تا موفق بشوند.»
کمک به نیازمندانفعالیتهای خیرخواهانه هنرمند محله‌ای فقط به آموزش رایگان محدود نمی‌شود. او پای ثابت خیریه‌هایی است که در محله‌های حاشیه‌ای و محروم شهر فعالیت می‌کنند. «سمانه سرکشیکیان» یکی از هنرجویان قدیمی که سابقه آشنایی ۱۷ ساله با استادش دارد، در این‌باره می‌گوید: «خانم حسینی به چندین خانواده نیازمند در رباط‌کریم سرکشی می‌کند و جویای احوالشان است. یکبار خانمی از آن خانواده‌ها تماس گرفت که همسرش تصادف کرده و بیهوش است و بیمه و پولی برای هزینه بیمارستان ندارند. با وجودی که صبح روز تعطیل بود، خانم حسینی به سرعت خودش را به بیمارستان رساند و پیگیر کارهایشان شد و...» این هنرجو که لیسانس نقاشی و دکترای جامعه‌شناسی دارد، و در مدرسه کودکان‌کار محله شوش به بچه‌ها نقاشی درس می‌دهد، ادامه می‌دهد: «استاد همیشه مشوق و الگوی ما برای فعالیت‌های خیرخواهانه است.»
کد خبر 615440 برچسب‌ها خطاطی انجمن خوشنویسان ایران همشهری محله کامپیوتر و رایانه هنرمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: خطاطی انجمن خوشنویسان ایران همشهری محله کامپیوتر و رایانه هنر خانم حسینی برگه ها محله ای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۵۷۹۷۸۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
یک «نقاشی» چگونه راز ساخت اهرام مصر را فاش کرد؟ (+عکس)
رازی که هزاران سال به قوت خود باقی مانده بود، سرانجام کشف شد، چرا که فیزیکدانان بر این باورند که سرانجام به چگونگی ساخت اهرام مصر باستان پی برده‌اند.
به گزارش فرادید، این موضوع که چگونه یک تمدن باستانی بدون ماشین‌آلات سنگین موفق به ساخت اهرام شد، مدت‌ها موضوع فکر بسیاری از افراد بود. هرم بزرگ جیزه به ارتفاع ۱۴۷ متر، زمانی که ساخته شد، بلندترین سازه جهان برای بیش از ۳۸۰۰ سال بود و ما همچنان مجذوب عظمت آن هستیم.
برخی تصمیم می‌گیرند از اهرام دیدن کنند، برخی دیگر تصمیم می‌گیرند بر فراز آن‌ها با چتر پرواز کنند و برخی دیگر جرات کرده و به داخل هرم بزرگ می‌روند، اما ما تا کنون نمی‌دانستیم آن‌ها چگونه ساخته شده‌اند.
گروهی از دانشمندان دانشگاه آمستردام در مورد چگونگی ساخت اهرام توسط مصریان باستان به کشف پیشگامانه‌ای دست یافتند. تیمی از فیزیکدانان به رهبری دکتر دانیل بون، روی یک نقاشی دیواری در مقبره جهوتی‌هوتپ (Djehutihotep) تمرکز کردند. این نقاشی که قدمت آن به سال ۱۹۰۰ قبل از میلاد بازمی‌گردد، به نظر یک تکنیک ساختمانی را نشان می‌دهد.
این نقاشی دیواری ۱۷۲ مرد را به تصویر کشیده که مجسمه‌ای را با طناب‌های متصل به سورتمه حرکت می‌دهند. جلوتر از سورتمه، جایی که به نظر می‌رسد جیزه یا اطراف آن باشد، دیده می‌شود که آب را روی شن‌ها می‌ریزند. فیزیکدانان که شیفته این کشف شده بودند، تصمیم گرفتند آن را آزمایش کنند.
آن‌ها به مصر رفتند و هرم خودشان را در مقیاسی بسیار کوچکتر ساختند. در طول آزمایش مشخص شد اگر ماسه خشک باشد، به شکل توده درمی‌آید و حرکت اجسام را دشوارتر می‌کند، اما با افزودن مقدار مناسب آب، از شکل گرفتن این توده‌ها جلوگیری می‌شود و ماسه صاف می‌ماند.
Bonn در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۱۶ گفته است: «اگر از شن و ماسه خشک استفاده کنید، خوب کار نمی‌کند، اگر ماسه بیش از حد مرطوب شود، باز هم خوب کار نمی‌کند. برای این کار یک سفتی بهینه لازم است.»
قبلاً اعتقاد بر این بود که استفاده از آب برای کمک به ساخت و ساز تشریفاتی بوده، نه عملی.
یافته‌های این تیم در یکی از معتبرترین مجلات علمی جهان (Physical Review Letters) منتشر شد. در مقاله منتشرشده توضیح داده شد: «سایش لغزشی روی شن و ماسه با افزودن مقداری آب (نه خیلی زیاد) تا حد زیادی کاهش می‌یابد.»
«اگر میزان آب درست نباشد، ماسه مرطوب بیابان تقریباً دو برابر سفت‌تر از ماسه خشک می‌شود.»
«یک سورتمه به راحتی روی شن‌های سفت صحرا می‌لغزد، چون شن‌ها مانند وقتی که خشک هستند مقابل سورتمه انباشته نمی‌شوند.»
این موضوع به قدری ساده است که حتی بون و تیمش هم غافلگیر شدند: «من از میزان کاهش ۵۰ درصدی نیروی کشش بسیار متعجب شدم، به این معنا که مصریان باستان فقط به نیمی از مردان نیاز داشتند تا اهرام را از روی شن‌های خیس در مقایسه با شن‌های خشک بکشند.»
کانال عصر ایران در تلگرام
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند